แม้มิได้เป็น...ก็จงเป็น

แม้มิได้เป็น...ก็จงเป็น

โดย วิฑูรย์ ลิ้มประเสริฐ

แม้มิได้เป็น สุริยันหรือจันทรา

จงเป็น ดาราจรัสแสง

แม้มิได้เป็น ปลาไก่ในหม้อแกง

ก็จงเป็น เครื่องแกงแม้ทัพพี

แม้มิได้เป็น ชาวฟ้าผู้สูงศักดิ์

ก็จงเป็น ชาวดินผู้รักซึ่งศักดิ์ศรี

แม้มิได้เป็น สมณะพระมุนี

ก็อย่าเป็น กาลีชนคนสามานย์

แม้มิได้เป็น ทางหลวงถนนใหญ่

ก็จงเป็น ถนนเล็กในหมู่บ้าน

แม้มิได้เป็น สัตว์ใหญ่เช่นช้างสาร

ก็จงเป็น มดงานสัตว์ขยัน

แม้มิได้เป็น นักปราชญ์ราชบัณฑิต

ก็จงเป็น นักคิดสร้างสุขสันต์

แม้มิได้เป็น อินทร์พรหมหรือเทวัญ

ก็จงเป็น สามัญชนคนใฝ่ดี

แม้มิได้ ส่งเสริมคนให้ก้าวหน้า

ก็จงอย่า ทำลายคนให้ป่นปี้

แม้มิได้เป็น ผู้เกรียงไกรในปฐพี

ก็จงเป็น พลเมืองดีศรีเมืองไทย

แม้ได้เป็น มหาสมุทรสุดของฟ้า

ก็จงเป็น แม่คงคาน้ำเย็นใส

แม้มิได้เป็น ต้นไม้ใหญ่ในพงไพร

ก็จงเป็น ต้นไม้เล็กอยู่ริมทาง

แม้มิได้เป็น ผู้นำค้ำสังคม

ก็จงเป็น ผู้นิยมการสรรสร้าง

แม้มิได้เป็น คุณครูผู้ชี้ทาง

ก็จงเป็น ศิษย์ตัวอย่างในทางดี

แม้จะเป็น อะไรก็ไม่แปลก ย่อมผิดแผก ดีงามตามวิถี

ควรปฏิบัติ หน้าที่ด้วยชีวี สมกับที่ ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ

แม้เราจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราก็เลือกเป็นคนดีได้

แม้เราจะเป็นมหาเศรษฐีไม่ได้ แต่เราก็ยังเปรมปรีดิ์กับชีวิตได้