ดอกนกแก้ว
ดอกนกแก้วนี้
บางครั้งเรียก เทียนนกแก้ว
มีชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่า
impatiens psittacina
เป็นไม้ดอกที่เติบโตในที่สูงเย็น
จัดว่าเป็นพืชหายากชนิดหนึ่งของไทย
ดอกเทียนนกแก้ว
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Impatiens psittacina Hk.f.
ชื่อวงศ์ : BALSAMINACEAE
ลักษณะ พืชล้มลุก อายุหลายปี สูงได้ถึง 1.5 ม.
ใบเป็นใบเดี่ยว รูปไข่กว้าง โคนใบมน ปลายใบแหลมขอบใบจัก
ขนาดกว้าง 2-4 ซม. ยาว 4-6 ซม. ดอกสีม่วงแกมแดงและขาว
ออกเดี่ยวตามก้านใบหรือปลายยอด ขนาดดอกบาน 2-3 ซม.
ก้านดอกยาวได้ถึง 6 ซม. กลีบรองดอกรูปถ้วยปากบาน
ส่วนโคนเป็นถุง มีงวงน้ำหวานสั้นอยู่ท้ายสุด
บริเวณที่ติดกับก้านดอกพองเป็นปีกโค้ง 2 ปีก
กลีบดอก 5 กลีบไม่เท่ากัน กลีบบนรูปขอบขนานยาวที่สุด
ปลายแยกลึกเป็น 2 แฉก กลีบข้าง 2 กลีบแผ่เป็นปีกแคบ
กลีบล่างแผ่เป็นปีกกว้าง ปลายเว้าเป็น 2 พู
เกสรผู้เป็นมัด ลักษณะม้วนงออยู่ในหลอดดอก
ผลเป็นฝักทรงยาว รูปกระสวย ภายในมีเมล็ดมาก
การกระจายพันธุ์
และนิเวศวิทยา พบตามเขาหินปูน ที่ความสูง 1,500-1,800 ม. จากระดับน้ำทะเล
เป็นพืชที่หายาก พบเฉพาะที่สูงทางภาคเหนือ
ข้อมูลจากเอกสาร : หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 5