จึงถูกทหารนายหนึ่งจับเป็น เชลย
แต่ว่าระหว่างทางที่ทหารจะพาพระกลับไปในเมือง
ก็ได้เดินผ่านร้านเหล้า จึงเกิดอยากเหล้าขึ้นมา
จึงได้แวะดื่มก่อน ทหารก็ได้คิดอย่างรอบคอบ
ก่อนที่จะเมาหลับไปจึงนำกุญแจมือล็อกพระติดกับตนเองไว้
หลังจากนั้นก็ได้เมาหลับไป.....
พระจึงแอบหยิบกุญแจมาไขแล้ว
จัดการสลับเสื้อผ้าของทหารกับพระ
จากนั้น...พระก็จัดการโกนผม ให้ทหารคนนั้น
เวลาผ่านไป จนกระทั่ง ทหารเริ่ม สร่าง (รึป่าวหว่า)
จึงตื่นขึ้นมาแล้วหันมองทางซ้ายทีทางขวาที
ก็ไม่เจอพระ จึง ส่องกระจก และมองชุดที่สวมใส่
จึงอุทานขึ้นว่า "พระยังอยู่ แล้วกูไปไหนว่ะ!!!"
คำขอร้องที่ได้ผล
โรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งพบปัญหาว่านักเรียนสาวในวัยทีนเอจมักจะชอบทาลิปสติกกัน
ที่เป็น ปัญหาเพราะว่าพวกนักเรียนชอบเข้าไปทาลิปสติกกันในห้องน้ำ
และประทับรอยจูบไว้บนกระจก ซึ่งแม่บ้าน ต้องคอยเช็ดออกด้วยความลำบาก
อาจารย์ใหญ่จึงเรียกบรรดานักเรียนปากแดงทั้งหลายเข้าไปในห้องน้ำ
เธออธิบายให้ฟังถึงความ ไม่น่าดูของรอยจูบ และความยากลำบากในการลบรอยนั้นออก
เพื่อให้เห็นจริง อาจารย์ใหญ่ได้เรียกพนักงานทำความสะอาดมาเช็ดรอยลิปสติกออกจากกระจกให้ดู
พนักงานทำความสะอาดมาถึงก็คว้าผ้าขี้ริ้วจุ่มลงในถังชักโครก
และเอามาเช็ดกระจกซึ่งเช็ดยากจริงตามที่อาจารย์ใหญ่บอก
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีรอยลิปติกบนกระจกในห้องน้ำอีกเลย
ตอบตรงดี
เต๋า : "โต้ง พอพี่ถามจบปุ๊บ โต้งต้องตอบปั๊บเลยน่ะ"
โต้ง : "ครับพี่"
เต๋า : "1+1 เป็นเท่าไหร่จ๊ะ"
โต้ง : "ปั๊บ"
ลูก :พ่อค๊าๆ หนูมาอยู่ในโลกนี้ได้ไงค๊ะพ่อ
พ่อ :อ่า..เด็กดี ไว้วันหนึ่งพ่อจะเล่าให้ฟังนะจ๊ะ
ลูก :ไม่อาวๆ ทำไมไม่เล่าวันนี้เลยล่ะค๊ะพ่อ นะค๊าๆ
พ่อ :อ่า..ก็ได้จะ แต่หนูต้องตั้งใจฟังนะลูก
"คือพ่อกับแม่เจอกันในร้านไซเบอร์คาเฟ่
ในห้องน้ำของไซเบอร์คาเฟ่แห่งนั้นนั่นเอง พ่อได้การเชื่อมต่อกับแม่ของหนู
ในตอนนั้นแม่ของหนูก็ดาวน์โหลดบางสิ่งบางอย่างจากเมโมรี่สติ๊กของพ่อ
ตอนที่ดาวน์โหลดเสร็จ เราสองคนพบว่า เราไม่ได้ใช้ไฟร์วอลล์
แต่มันช้าเกินที่จะยกเลิกหรือดีลีท
เก้าเดือนต่อมา เราก็พบว่าเราติดไวรัสแล้วจ้ะ"