การอุทิศตน คือ การมอบตัวของเราให้แก่อีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งหมายถึง การที่คุณต้องมีความรับผิดชอบชีวิตของกันและกัน มีความรับผิดชอบร่วมกันในการดูแลรักษาชีวิตคู่ และหากความสัมพันธ์มีปัญหา คุณต้องช่วยกันจัดการแก้ไขปัญหานั้น มีวิธีที่ควรปฏิบัติดังนี้ ยอมเปลี่ยนแปลงความเป็นตัวเอง ทั้งที่คิดว่าดีอยู่แล้ว ให้คนรักคุณเป็นที่หนึ่งในชีวิต ถือว่าความต้องการของคนรักสำคัญเสมือนความต้องการของคุณเอง ยอมสละความต้องการของคุณเพื่อคนรักของคุณ ปกป้องความสัมพันธ์ชีวิตคู่ของคุณ รับผิดชอบต่อความรู้สึก ความคิด และการกระทำของกันและกัน ดูแลเอาใจใส่คนรักอยู่เสมอ พร้อมที่จะเป็นที่พึ่งพิงอยู่เสมอ ร่วมทุกข์และร่วมสุขกับเขา อดทนต่อความยากลำบากเพื่อคนรัก พยายามทำสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่กัน การอุทิศตน เป็นภารกิจที่สำคัญในชีวิตคู่ เป็นการตั้งมั่นต่อความรักที่มีต่อกันว่า คุณทั้งสองพร้อมที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เป็นเสมือนคน ๆ เดียวกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน และจะไม่ทอดทิ้งกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม การอุทิศตน ต่อกันนั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด เพราะหากเป็นฝ่ายในฝ่ายหนึ่งกระทำอยู่ฝ่ายเดียว ความมั่นคงของชีวิตคู่ย่อมเกิดขึ้นได้ยาก และจะไม่มีความยั่งยืน สักวันความรู้สึกนี้จะค่อย ๆ หมดไปในที่สุด คู่สมรสใหม่ อาจมีการอุทิศตนต่อกันได้ง่ายกว่า แต่เมื่อเวลาผ่านไปอาจทำได้ยากขึ้น แต่คุณควรจะต้องทำให้ได้ ชีวิตรักหรือชีวิตคู่ จำเป็นต้องลดความเป็นตัวตนให้น้อยลง เพราะคุณต้องคำนึงถึงความรู้สึก ความคิดของคนรักคุณมากขึ้น หากคุณต้องการให้เขาหรือเธออุทิศตนให้คุณมากเท่าใด คุณก็ต้องอุทิศให้เขาหรือเธอมากขึ้นเท่านั้น และที่สำคัญ ต้องมีความเสมอต้นเสมอปลายในการปฏิบัติดังกล่าวด้วย ขอบคุณข้อมูลดี ๆ จากคู่มือการเสริมสร้างชีวิตคู่ สำนักงานกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ http://www.manager.co.th/Family/ViewNews.aspx?NewsID=9540000065611 |