ภูเขาแห่งความสำเร็จ

ภูเขาแห่งความสำเร็จ  เรื่องเล่าจาก นิ้วกลม  :: Roundfinger :: ชายหนุ่มคนหนึ่งขับรถมุ่งหน้าไปยังภูเขาแห่งความสำเร็จ  เส้นทางยาวไกล ไม่มีแผนที่บอกทาง บางครั้งเขาเจอทางตัน  ต้องลงจากรถมาถางทางรกชัฏด้วยตัวเองเพื่อไปต่อ  ก่อนออกเดินทางเขาเติมน้ำมันมาเต็มถัง  เพราะรู้ดีว่าภูเขาแห่งความสำเร็จไม่ได้ไปถึงได้โดยง่าย  แต่ก็แน่ละ รถวิ่งมานาน น้ำมันย่อมร่อยหรอเป็นธรรมดา  สัญญาณที่หน้าปัดเตือนว่าน้ำมันกำลังจะหมด มองไปข้างหน้า  โชคดี มีปั๊มน้ำมันตั้งอยู่ไม่ไกลนัก เขาจอดรถ แต่ปรากฏว่าปั๊มร้าง ไม่มีเด็กปั๊มสักคน "จะไปไหนล่ะพ่อหนุ่ม" ชายชราคนหนึ่งส่งเสียงขึ้นมา "ภูเขาแห่งความสำเร็จ อีกไกลไหมครับ" ชายชราส่ายหน้า "ใครจะไปรู้" "น้ำมันผมกำลังจะหมด" "เติมสิ" "ไม่มีคนเติมให้สักคน" "เส้นทางนี้ เธอต้องเติมเอง" "เติมเอง?" "ใช่ ลองหยิบหัวจ่ายน้ำมันขึ้นมาสิ แล้วบีบมันดู ถ้าโชคดี  น้ำมันอาจจะไหลออกมา แต่ถ้าโชคร้าย น้ำมันไม่ไหล ก็ไม่ได้ไปต่อ" "ถ้าน้ำมันปั๊มนี้หมดแล้ว ลุงก็แค่บอกมาตรงๆ" "มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับปั๊ม มันขึ้นอยู่กับเธอต่างหาก  น้ำมันที่จะเติมให้เธอเดินทางต่อไป  มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกของเธอกับจุดหมาย กับเส้นทาง กับสิ่งที่ทำอยู่" ชายหนุ่มฟังแล้วหงุดหงิด หยิบหัวจ่ายขึ้นมาแล้วบีบคันโยกเพื่อเติมน้ำมัน ปรากฏว่า น้ำมันไหลออกมาจนเต็มถัง "ขอบคุณนะลุง" "ขอบคุณทำไม ปั๊มนี้ไม่ใช่ของฉัน มันเป็นของทุกคน" ชายหนุ่มส่ายหน้า คิดในใจว่าตาลุงนี่เพี้ยนๆ แล้วเขาก็ขับรถออกจากปั๊มมุ่งหน้าสู่ภูเขาแห่งความสำเร็จต่อไป เส้นทางทอดยาวไปข้างหน้า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึง เขาเหลือบมองกระจกหลัง เห็นชื่อปั๊มน้ำมันว่า "ความรัก" ทุกๆ การเดินทางสู่ความสำเร็จ ความรักเสมือนน้ำมันที่คอยเติมเต็มให้กับผู้เดินทางเสมอ ความรักจึงเปรียบได้ดั่งแรงขับเคลื่อนของความหวัง และพลังในการก้าวเดิน^^ OnlyGift Nittayo  บางทีแค่การไปถึงภูเขาแห่งความสำเร็จก่อนชีวิตจะจบลง ก็ไม่ได้ทำไปเพียงเพราะ ไปถึงยอดเขาแล้วก็สำเร็จลำพังอยู่แบบนั้น แต่มันอาจหมายถึงว่า เพราะมีความรักความเมตตามากมายที่เราได้รับมา และอยากจะส่งต่อไปให้ทุกคนได้ถึงปลายทางเช่นกัน นั่นต่างหากคือจุดหมาย ถึงยอดภูแล้ว สัญญาว่าจะลงมาเป็นเด็กปั๊มให้ทุกๆคนนะ ^^  จันทร์ จ๋า  ความสำเร็จมันไม่ได้อยู่ที่ปลายทาง แต่มันโรยตัวอยู่เต็มพื้นที่ว่างระหว่างทางที่เราเดิน ขึ้นอยู่กับเรา...จะเปิดใจเพื่อมองและยอมรับมันรึเปล่า ^^ นิ้วก้อย นิ้วก้อย  สิ่งที่น่ากังวลไม่น้อยกว่าการไปให้ถึง ภูเขาแห่งความสำเร็จก็คือ ... เราไปถึงแต่เพียงลำพัง ไร้ซึ่งผู้ร่วมแสดงความยินดี ... คงจะเหงาน่าดู ความสำเร็จเหงาๆ ไม่น่าสนุกเอาซะเลย หะหะ Moophoo Moophoo Hu ปั๊มของผมมีชื่อว่า"ความเชื่อ"ครับ ขอบคุณที่บอกวิธีเติมมัน ผมหาทางเติมมานานแล้ว รถของผมวิ่งหลงทางอยู่พักใหญ่มิงไม่เห็นภูเขาซักที บางคนบอกไปทางนั้นทางนี้ บ้างจิงบ้างหลอก บางครั้งก็มีผู้ร่วมทางเดียวกัน นานเข้าก็ลงจากรถไปเปลี่ยนคนใหม่เข้ามา วันนี้รถผมยังคงไม่ถึงปลายทาง เส้นทางที่วิ่งทุลักทุเลมากพอควร แต่ก็จะตามหาภูเขาจนกว่าจะวิ่งไม่ได้หรือเจอภูเขา ก็แค่นั้นเอง..... ชุติพงศ์ ไพฑูรย์ เชื่อไหม... มีบางคนใช้ความชิงชัง นำพาไปสู่ภูเขาลูกนั้น  แต่บนภูเขาลูกนั้นกลับมองไม่เห็นท้องฟ้า... Ekarong To-onn  ชีวิตช่วงหนึ่ง เราอาจเป็นคนที่มุ่งสู่ภูเขาความสำเร็จ และไม่สนใจความรัก ที่มันก็อยู่ตรงนั้น เก็บเกี่ยวฉกฉวยมันติดมือ จากที่ที่เราผ่าน เลยไป ชีวิตอีกช่วงหนึ่ง เราอาจเป็นคนที่เติมความรักให้ใครสักคน ให้เขาเดินทางต่อไป ถึงที่ที่เขาวางแผนไว้ ตราบเมื่อเราได้ย้อนมอง จึ่งเห็นว่าเราได้พบและได้จากมันไปแล้ว ณ สถานีรักแห่งนั้น ×_× Utsaha Fukfon  อ่านแล้วนึกได้ว่าเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งประมาณว่า  คุณยายกับชายหนุ่ม มีชายคนหนึ่ง มุ่งหน้าจะไปภูเขาที่อยู่ข้างหน้า ระหว่างที่เดินไปก็พบกับคุณยายท่านหนึ่งกำลังนั่งซักผ้าอยู่ที่เชิงเขา  เขาก็ถามคุณยายว่า "คุณยายครับ อีกไกลไหมที่จะถึงภูเขา" คุณยายก็เงียบ เขาก็ตะโกนให้ดังขึ้น "คุณยายครับ อีกไกลไหมที่จะถึงภูเขา" คุณยายก็เงียบ สุดท้าย เขาก็ตะโกนอย่างสุดชีวิต "คุณยายครับ อีกไกลไหมที่จะถึงภูเขา" คุณยายก็เงียบ เขาก็คงนึกว่าคุณยายหูหนวก และเขาก็เริ่มเดิน  ในระหว่างก้าวแรกที่เขาออกเดิน คุณยายบอก "ไอ้หนุ่ม ถ้าเอ็งเดินตอนนี้ ก็ถึง 4 โมงเย็น" ชายหนุ่มก็หันมาถามคุณยาย "อ้าว คุณยายได้ยินผมด้วยเหรอครับ" คุยยายบอก "ได้ยิน" ชายหนุ่ม "อ้าว แล้วทำไมคุณยายไม่บอกผม" คุณยายบอกว่า "ข้าไม่รู้ว่าเอ็งจะออกเดินทางเมื่อไร" ถ้าคุณคิดจะสำเร็จ ถ้าไม่เริ่มออกเดินแล้วเมื่อไรจะสำเร็จ  ยินดี ในความดีงาม หนทางไปภูเขาของใครแต่ละคนแตกต่่างกันไป บางคนอยู่ใกล้ๆประหนึ่งว่าจากสวนลุมฯข้ามไปสยาม แต่บางคนก็ไกลแสนไกลประมาณข้ามทวีป... แน่นอนสถานีน้ำมันคงไม่มีมาให้เติมตลอดเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่น้ำมันเหลือหยดสุดท้าย ดังนั้น .. คงต้องเป็นตัวเราเองที่จะต้องทำหน้าที่เป็นสถานีความรัก ความหวัง และกำลังใจ คอยเติมให้ตัวเองมีพลังก้าวต่อไป ส่วนตัวเองนั้นต่อจากนี้รักตัวเองให้มากๆ เริ่มจากออกกำลังกายจริงจังซะที หลังจากปีนี้เป็นปีที่ 'เปื่อย' เหลือเกิน ~.~" SweetyMondy Ppg  ความรักคือเชื้อเพลิง..ที่เผาไหม้และหมดไป สิ่งที่ต้องคอยเติมต่อไปคือกำลังใจต่างหาก Nantawan Keawboonthum น้ำมันหมดนานแล้วเพราะเติมมาน้อย ไม่เจอปั๊ม ไม่เจอลุงใจดี เลยเดินเอา ก็เดินมานานแล้วนะ ยังไม่เห็นภูเขา หรือมันไม่มีจริง หรือว่ามีจริงแต่เราดันมองไม่เห็น Anong Anong  รถต้องเติมด้วย "น้ำมัน" ชีวิตและพลังใจต้องเติมด้วย "ความรัก" ไม่ใช่เอาความรักไปเติมรถ  Toni Glinbanmor !!!!::เส้นทางแห่งความสำเร็จ อยู่ในใจของคนเราทุกคน::!!!! !!!!!!!!!!!!::อยู่ที่เราจะทำมันให้สำเร็จหรือไม่ก็เท่านั้น::!!!!!!!!!! !!!!!::อยู่ที่ว่าเราจะทำหรือไม่ทำมันต่างหากครับทุกคน::!!!!!! เธอคือหญิงเดียวในดวงใจ ตลอดไป ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง