สูตรคูณชีวิต โดย ตัน ภาสกรนที (วิถีตัน)

นานๆนะๆ -Lula สูตรคูณชีวิต โดย ตัน ภาสกรนที (วิถีตัน) บางคนบอกว่าชีวิตเริ่มต้นเมื่อ 20..30...40 หรือ อาจจะมากกว่านั้นที่ 60 หลังเกษียณ สำหรับผมชีวิตคือการเริ่มต้นใหม่เสมอ และเริ่มต้นได้ทุกวัน ตราบเท่าที่พระอาทิตย์ยังขึ้นและลง ชีวิตคนเราย่อมมีทิศตะวันออก กว่าจะแตกฉานถึงแก่นแท้ความสำเร็จ ความล้มเหลว เข้าใจความหมายและความสุขของชีวิต ถ้าเป็นทหารผ่านศึก เนื้อตัวของผมคงเต็มไปด้วยร่องรอยจากการเอาตัวรอดในสนามรบ ล้มลุกผ่านพ้นชีวิตแต่ละช่วง..ถ่องแท้กับชัยชนะและความพ่ายแพ้จากทุกสมรภูมิ เมื่อชีวิตเดินถึงวัยใกล้ปลดประจำการ ก่อนเกษียณอายุอย่างเป็นทางการในอีกไม่กี่ปี ผมเรียนรู้ วิธีออกแบบชีวิตที่ช่วยยืดอายุให้ยืนยาวอย่างมีความสุขเพิ่มขึ้นอีก 30 ปี เป็นวิธีง่ายๆที่เริ่มต้นได้ที่ตัวเราเอง เริ่มจากใส่ใจวิถีการกินและออกกำลังกาย หันกบับมาดูแลตัวเองไม่ให้อายุสั้นก่อนวัยอันควร เท่ากับมีโอกาสยืดอายุขึ้นอีก 10 ปี..จาก 65 บวก 10 เพิ่มเป็น 75 ส่วนอีก 20 ปีที่เพิ่มขึ้นมาจากไหน ? หลายคนสมัยวัยรุ่นมัวใช้ชีวิตเที่ยวเตร่เฮฮา ทำชีวิต 10 ปีหล่นหายไปอย่างไร้คุณค่า ถ้าอยากฉกฉวย 10 ปีนี้ให้กลับคืนมา เราสามารถชดเชย 10 ปีในชีวิตให้มีความหมายด้วยการทำสิ่งที่มีประโยชน์ ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า ทุ่มเทเต็มที่สร้างความมั่นคงให้กับชีวิตตัวเองและครอบครัว และเพิ่มความสุขให้กับชีวิตที่มีแต่รอยยิ้มได้อีก 10 ปี เมื่อเราทำประโยชน์ให้กับคนอื่นๆ แบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้างในสังคม ทรัพย์สมบัติที่มีค่ามากมายจะมีประโยชน์อะไร หากเราใช้เงินเพื่อต่อชีวิตไปได้ 10 ปี 20 ปี 30 ปี เปลี่ยนตับ เปลี่ยนไต เปลี่ยนหัวใจ แต่มีชีวิตที่ต้องอมทุกข์ นอนอยู่บนเตียง ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากออกแบบชีวิตที่เหลือให้มีแต่รอยยิ้ม อย่าเข้าใจว่าผมเป็นคนดี เป็นพ่อพระนักบุญ ผมเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่อยากทำอะไรก็ได้ให้ชีวิตมีความสุข เพียงแต่ความสุขของผมไม่ได้อยู่ที่การสะสมรถสปอร์ต นาฬิกาเรือนหรู เครื่องบินเจ็ตส่วนตัว เพราะผมไม่ใช่คนศรัทธาเงิน ความสุขของผมจึงไม่ได้อยู่ที่การมีตัวเลขในบัญชีเยอะๆ แต่อยู่ที่ความรู้สึกสุขใจกับการเป็น“ผู้ให้” อยากดัง อยากสร้างบารมีไหม? เงินทอง อำนาจ วาสนา คำชื่นชม ฯลฯ ก็เหมือนกับ“เกลือ”ที่เติมในน้ำซุป ใส่แต่พอดีชีวิตจะกลมกล่อม แต่อะไรที่มากเกินไปล้วนแต่ให้โทษมากกว่าคุณ คำชื่นชมและเสียงปรบมือเป็นสิ่งที่เราได้จากคนอื่น แต่ความสุขแท้ในใจต่างหากเป็นสิ่งที่เรารู้ดีอยู่แก่ใจ ขอแค่ไม่เป็นหนี้ชีวิตผมก็มีความสุขแล้ว วันนี้ ผมไม่มีหนี้สินเงินทองกับใคร แต่ยังมี’หนี้ใจ’ที่ยังติดค้างลูกน้องหลายคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา หลายคนที่ให้โอกาสทำให้ผมมีวันนี้ มากไปกว่านั้น ผมยังติดค้างธรรมชาติและสังคม ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง หากมีโอกาสผมก็ควรทำอะไรบ้างเพื่อคืนให้กับสังคม ส่งต่อโอกาสให้กับคนรุ่นหลัง อย่างน้อยผมรู้สึกดีที่ได้ทำ แม้จะเป็นแค่จุดเริ่มต้นเล็กๆ ฟันเฟืองเล็กๆ สร้างโรงเรียนเล็กๆในชนบท ปลูกส่วนป่าผืนเล็กๆที่ชลบุรีบ้านเกิด การเริ่มต้นใหม่อีกครั้งของผมกับบริษัทไม่ตัน จะเป็นการเริ่มต้นครั้งสุดท้ายในบทบาทนักธุรกิจเพื่อภาระกิจ ผมจะทุ่มเททำงานอย่างหนักอีก 8 ปีให้กับบริษัทไม่ตัน โดยสร้างความมั่นคงแข็งแรงสูงสุดให้กับบริษัทไม่ตัน เพื่อที่จะมีรายได้สม่ำเสมอให้กับมูลนิธิตันปัน ตลอดไป และก้าวไปสู่บทบาทใหม่ ที่ผมพร้อมจะหันหลังให้กับ“เงิน”อย่างเต็มตัว ในชีวิตผมไม่เคยจัดงานวันเกิดให้กับตัวเอง แต่วันเกิดครบรอบ 60 ปี 4 เมษายน พ.ศ. 2562 จะเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมจะจัดงานวันเกิด เพื่อประกาศยุติบทบาทการทำธุรกิจเพื่อกำไรอย่างเป็นทางการ ผมตั้งใจว่าจะใช้เวลาที่เหลือในชีวิต ทำงานเต็มเวลากับภารกิจจิตอาสา ถ่ายทอดประสบการณ์องค์ความรู้ และทำงานให้กับมูลนิธิตันปัน แสวงหาความสุขโดยไม่แสวงหากำไร ทำหน้าที่เป็น“ผู้ให้”สมกับที่ครั้งหนึ่งผมเคยเป็น“ผู้รับ”ในอดีต (Source)